Deutschland sınıfı ağır kruvazör

 

Deutschland sınıfı kruvazörler Versay Antlaşması sınırlamalarına uyum içinde alman Reichsmarine tarafından yapılan ağır zırhlara sahip kruvazör formuyla üç panzerschiff ‘in serisidir. Sınıfın ismi ilk tamamlanan gemi ’’Deutschland’’ın ardından belirlenmiştir. Seriye mensup üç gemi 1931 ile 1934 yılları arasında yapılmıştır ve II. Dünya Savaşı sırasında Kriegsmarine’e hizmet etmiştir.

İngiltere , zırhlı ve kruvazörden küçük olmalarına rağmen ağır ateş gücüne sahip olmalarından dolayı ve deplasmanlarının ağır kruvazöre yakın olmasına rağmen diğer devletlerin ağır kruvazörlerinden daha fazla topla donatılmış olmalarından dolayı gemilerini cep zırhlısı olarak adlandırmaya başladı. ‘’Deutschland’’ sınıfı gemiler de bu daire içinde ‘’cep zırhlısı’’ olarak anıldı. Aslında gemiler Amerikan ’’Pensylvania sınıfı zırhlılardan iki feet daha uzundu.

Deutschland sınıfı gemiler başlangıçta panzerschiff olarak sınıflandırıldıysa da Şubat 1940 da Kriegsmarine gemileri ağır kruvazör olarak tekrar sınıflandırdı.Versay Antlaşması ile Alman ana gemileri, zırhlı gemilerde 10.000 ton deplasman ile sınırlandırılmıştı. Amaç Almanya donanmasını İngiltere, Fransa ve ABD gibi ülkelerin ana donanmaları ile baş edemeyecek kıyı savunma gemileriyle (etkili drednot-öncesi türden gemilerle) sınırlandırmaktı. Almanya bu sınırlamalara uygun gemi omurgaları üretmek için omurga unsurlarını (standartlarda kullanılan perçin kullanımının aksine) geniş ölçüde kaynak işlemi ile birleştirdi, ana top taretleri için (ilk defa Avusturya-Macaristan donanmasındaki Tegetthoff sınıfı zırhlılarda kullanılan) üçlü top taretleri ve itici güç olarak dizel motor kullandı. Bunlarla bile sınıfın üyeleri ağırlık limitlerinin üzerindeydi (ilk önce 10,600 ton, daha sonra 12,100 tona yükseltildi) ama buna rağmen politik nedenlerle deplasmanları 10.000 ton şeklinde yanlış deklare edildi.

Deutschlandlar genel olarak zırhlı/kruvazörden ziyade ağır kruvazör kapsamındaydı, buna rağmen büyük gemi olarak düşünüldü. DKM Amiral Scheer ve DKM Amiral Graf Spee, pek alışık olunmayan yüksek kule/köprüsü ve direkleri ile görünüş olarak hak ettiği şekilde modern bir görünümdeydi.

Deutschland‘ın tasarımının en belirgin özelliği herhangi bir düşman kruvazörünü yakalamak için yeteri kadar hız üstünlüğüne sahipken, onu silahsız bırakacak kadar da yeterli kalibrede -- 280 mm (11 inç) -- olan toplara sahip olmasıydı. Kraliyet donanması Deutschlandları kovalamak için etkili olabilecek üç modernize edilmiş kruvazöre sahipti ; HMS Renown , HMS Repulse ve HMS Hood hız olarak Deutschland gemilerine eşitti ve daha iyi zırh ve silahlara sahipti. Zamanın bazı I. Dünya Savaşından kalma Japon kruvazörleri de aynısını yapabilirdi. Alman Donanmasının personelleri yeni yapılan gemilerin Deutchland sınıfı gemilerden daha üstün olacaklarını biliyordu – ilan edilen amaç Deutchland sınıfı gemilerden altısının yapımının Fransızlar tarafından yapılacağı şeklindeydi, örnek olarak Fransızların kendi ‘’hızlı zırhlıları’’ Dunkerque sınıfı çizimleriydi- ama geçici bir avantaj için ümit ettiler. Bu avantaj çok uzun olmadı: Deutschland gemileri maksimum 28,5 knot hıza sahipti ki II. Dünya Savaşı başlarında zaten yavaş olarak düşünülmeye başlanacaktı ve sadece sekiz yıl sonra ilk gemi denize inmişti. Gemiler 30.000 km (18.650 mil) menzile sahipti.

Reichsmarine’nin yerini alan ve mirasına da konan Kriegsmarine gemilerin limitleri hakkında bilgiliydi ve savaş sırasında Deutschland gemilerini açık denizdeki baskınlarda kullanmayı akıllarına koymuşlardı. Çekişmenin başlarında, Müttfeiklerin Kuzey Atlantik üzerindeki hava açığının kapatmasından, Huff-Duff radyo üçgen ekipmanını ile havadan atılan sentimetrik radarı geliştirmesinden ve konvoylara uçak gemileri ile eskortluk sağlamasından önce Deutschland gemilerinin hızı ve ağır silahları konvoyların işlerini yapmasını hoşlanmadıkları çarpışmalardan kaçınabildikleri halde oldukça zorlaştırdı. Aslında Deutschlandlara kendilerinden üstün güçlerle savaşmamaları emredilmişti