Oniki İmam Şiîlik

On iki imam veya On iki imamlar, İslâm dininin Şiî mezheplerinden İmamiye-i isna aşeriye (Onikiciler, fıkhî mezhep olarak Câferîlik) mezhebinin kabullendiği imam silsilesine verilen addır). Alevîlik'te de On iki İmam inancı, temel dinî esası oluşturur.

Ehl-i Beyt'ten olan Hazreti Ali ile başlayan Oniki İmam; son peygamber Hazreti Muhammed'in torunlarından Seyyid Hüseyin eş-Şüheda'nın soyundan devam eder.Şiâ'ya göre İslâm'ın meşrû halifeliği (velâyet gereği) On iki İmam'a aittir. İmâmet adı verilen bu husus, Câferî fıkhının temel kaynağını oluşturur. Zannedildiği gibi yalnızca Şiî-Câferî ve Alevî inancında değil, Sünnîlikteki Ehl-i Sünnet inancında da aynı şekilde kabul edilir. İhtilâf, sadece İmam Mehdi konusundadır. Bunun dışındaki İmâmları Sünnîler de kabul ederler. Mehdi'nin ortaya çıkmasında görüşler farklıdır. Sünnîler ve bazı Câferîler, On İki İmâmın masumluğunu reddederler. İsmet (günahsız olma) sıfatının yalnız peygamberlere has olduğunu söylerler ve kaynak olarak da Kur'an-ı Kerîm'i gösterirler.